Omuz Instabiliteri (Çıkık, Yarı çıkık, Tekrarlayan Çıkık Durumları)
Omuz instabiliteleri, çarpışmalı sporlarla uğraşanlarda olduğu gibi yüksek enerjili yaralanmalar sonucu görülebildiği gibi, baş üstü sporcularda da (yüzme, su topu, tenis, hentbol, voleybol gibi) tekrarlayan mikrotravmaların bir sonucu olarak da görülebilmektedir.
Omuzun fizyolojik sınırlarını zorlayan sporlarla uğraşanlar özellikle risk altındadırlar. Omuzda zamanla gelişen anatomik bazı adaptasyonlar, bazı şikayetlerin sebebi de olabilmektedir. Doğru fizik muayene ve tanısal değerlendirme olmadan, akut travmatik bir olayın yokluğunda bu tür instabilitelerin teşhisi zor olabilir.
Fizik muayene ve radyolojik bulgulara, hastanın yaşı ve beklentisine göre tedavi kararı verilir. Ameliyat olmaksızın çeşitli rehabilitasyon programları ile birçok hastada yüz güldürücü sonuçlar elde edilebilmektedir. Ancak travmatik bir çıkık sonrası instabilite gelişen hastalarda radyolojik görüntüler üzerinden bazı ölçümler yapılmalıdır. Cerrahi tedavi yelpazesinin çoğunu artroskopik tamir ameliyatları oluştursa da, çeşitli radyolojik bulguların varlığında açık cerrahi teknikler de gerekebilmektedir. Cerrahi sonrası nüks oranı azımsanmayacak seviyelerde olduğundan ameliyat öncesi iyi bir planlama kaçınılmazdır.
Tedavi ister cerrahi, ister konservatif olsun, instabilite yaşayan sporcuların omuz çevresi kas gücünü en üst düzeye çıkarmak için iyi bir rehabilitasyona ihtiyaçları vardır. Özellikle baş üstü sporcularda koordineli atış programlarına ve yaptıkları spora bağlı oyuna kademeli dönüş protokollerine ihtiyaç duyacaklardır.